Sunshine State

In het vliegtuig had ik het geluk weer achter een Indische familie te zitten en ja ja alweer met een set kinderen dat niet luisterde… grrrr. Dit keer een jochie van een paar jaar dat tijdens het opstijgen en dalen niet op schoot wilde zitten en het op een krijsen zette. Stoïcijns mijn boek erbij gepakt en gehoopt dat hij in slaap zou vallen ergens een keer. Gelukkig deed hij dat en was dus alleen het opstijgen en dalen een drama :) In Brisbane aangekomen was het direct duidelijk dat het daar een stuk warmer is dan in Melbourne en begon ik jas en mijn trui uit te trekken.. jammer van de lange spijkerbroek. Bij de bekende ‘i’ gevraagd waar ik een trein richting Gold Coast kon vinden en de trein richting Helensville genomen. Daar zou ik bus 704 moeten hebben die mij bijna recht voor het hostel af zou zetten. De buschauffeur zat alleen óf te slapen óf hij snapte niet wat ik bedoelde en toen ik ergens uit de bus gezet werd met een ‘je moet daar de metro pakken’ dacht ik… dan de volgende bus maar. Een behulpzame dame googlde (9292 :P) welke tram ik moest hebben en kwam tot dezelfde conclusie: je moet bus 704 hebben.. Grmbl. De volgende buschauffeur wist gelukkig wel waar ik het over had en was zo vriendelijk om mij voor het hostel af te zetten… hèhè.. wat een rit.

In Surfers paradise (Gold Coast) aangekomen Jana (mijn voorgangster bij de stallen van John Wick) geappt en al gauw afgesproken om de stad te gaan verkennen. Super aardige meid, gezellig samen gegeten en een deken en kussen uit het hostel naar haar auto gesleept (geleend hoor ;) ) omdat alle hostels vol zitten met schoolies in het weekend. De volgende dag mn zooi weer ingepakt, de auto vol gegooid en met Jana gezwommen, booschappen gedaan en jaja mn eerste keer aan de linkerkant van de weg gereden… WEIRD. Het meest bizarre, wat ik vooral niet verwacht had, is dat het zo onnatuurlijk voelt dat het grootste gedeelte van de auto zich aan je linkerkant bevind. Het daadwerkelijke links rijden valt nog wel mee, maar bedenken dat je strak langs de witte lijn aan je rechter hand moet rijden.. blijft een beetje eng :(

Het laatste stukje naar Biddaddaba m’n ogen uitgekeken. Super mooie omgeving, overal kangoeroes en heeel veeeel paarden :D. Bij ons huisje aangekomen de zooi uit de auto getrokken, kennis gemaakt en samen gekookt. Zij in een ‘ik moet alles opmaken, want ik ga weg’- modus en ik in een ‘wooww veel nieuwe dingen hier’- modus. Erg grappig dat zij na 3 maanden niet meer beseft hoe bijzonder sommige dingen zijn. Ook mijn favoriete frambozen/witte chocolade cheesecake gemaakt en gelijk vrienden gemaakt met John, Angie en Bob (vader van John) en Jana bijna overgehaald om te blijven :P (jaja liefde gaat door de maag).

Tegen 21:00 uur gaan slapen… want de wekker gaat hier om 05:00 uur.