John Wicks Training Stables
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
14 December 2014 | Australië, Beaudesert
Nu ik na een week hier werken moet gaan vertellen wat mijn impressies zijn stroomt mijn hoofd zowat over… Zoveel nieuwe dingen en zoveel bizarre en leuke dingen. Aangezien ik hier een poosje ga werken zal ik het een beetje in fases vertellen en bij het begin beginnen en niet alles in één keer vertellen ;)
John en Angie wonen op een terrein van zo’n 3 a 4 hectare (zal de exacte cijfers een keer vragen :P) ze hebben hier een grote rijbak (arena) aangelegd, een paar stallen en met name veel weides. Het is hier het hele jaar door een redelijke temperatuur en de paarden staan dan ook doorgaans buiten, met in de zomer een vliegendeken en in de winter een ‘winterdeken’ (fleece deken). Er lopen hier zo’n 25 paarden, waarvan er 5 van John en Angie zelf zijn, de rest is hier gebracht door eigenaren om te worden ingereden (breakers) of om naar een hoger niveau te worden gereden. De breakers weten doorgaans nog bijna niets en hebben soms zelfs nog nooit een zadel opgehad. Angie doet over het algemeen het ‘grondwerk’ en kijkt bij elk nieuw paard hoeveel deze al weet en leert hem de basis van gehoorzaamheid/regels. Over het algemeen is dat ‘ik ben de baas en jij niet’ ;) Het klinkt als iets heel logisch en simpel, maar omdat het vaak erg goede paarden zijn hebben ze niet alleen merries en ruinen hier, maar ook hengsten om zowel wedstrijden mee te kunnen rijden als mee te kunnen fokken. En een eigenwijze merrie is één, een eigenwijze hengst is gevaarlijk als hij nog niets weet. Dit levert dan ook leuke taferelen op :P
Over het algemeen rijden John en Angie alleen maar western, in de categorie reining. Details begin ik ook pas net te leren dus ik adviseer om google te raadplegen :P het komt er in de basis op neer dat de paarden geleerd wordt om met de minimale hulpen (benen, de zit van de ruiter en teugels) te luisteren en opdrachten uit te voeren. Zowel John als Angie doen mee aan competities en trainen de paarden om op dat niveau te komen. In western rijden wordt er vaak gebruik gemaakt van de ‘quater horse’ dit zijn kleine paarden (pony hoogte dus) die heel wendbaar, sterk en snel zijn. Dit is noodzakelijk voor de opdrachten die ze tijdens een wedstrijd moeten doen. Angie heeft ook lang ‘Engels’ dressuur gereden (wat we in Nederland het meeste zien.. Ankie van Grunsven zeg maar) en rijdt momenteel één paard Engels, omdat de eigenaren het ‘wel leuk leek om het paard eens wat anders te laten doen’.
Kortom.. John en Angie doen hoofdzakelijk wat de eigenaren willen. Ze trainen de paarden naar een hoger niveau, geven les of een ‘clinic’ waarin ze uitleg geven hoe de eigenaar zelf met de paarden om moet gaan en ze doen mee aan wedstrijden op hun eigen of op andermans paard.
Dat in het kort over de stallen. :P Nu mijn werk…
Deze week ingewerkt en mijn vocabulaire is significant uitgebreid… met name met paard gerelateerde termen :) Jana heeft me de hele week alles uitgelegd en me aan het werk gezet. ’s Ochtends om 05:00 uur opstaan, eten en aan de bak… paarden halen met de quad. Dat was waarschijnlijk de grootste bijzonderheid voor mij: een paard dat op z’n dooie gemakje achter een quad aan draaft. Voor 06:30 staan er 6 paarden klaar om gereden te worden en kunnen Jana en ik aan het voeren gaan. Niet gewoon hooi, maar elk paard heeft z’n eigen hard voer… oef. Gelukkig is er een platte grond, hebben de paarden een wei met een nummer en staat hun naam op hun voerbak/deken/vliegmasker/etc. Ondanks al die handige truckjes weet ik niet meer welk paard wie is tegen de tijd dat ze met zadel en al beneden staan, omdat ze in de wei een deken op hebben en er zonder deken in eens allemaal het zelfde uit ziet (bruin, zwart of wit… nou ja was het maar zo simpel ook in kleuren is er nog onderscheid natuurlijk :P). Kortom, deze week heel hard aan t werk gegaan. Gelukkig de tweede dag gelijk al gewend aan het ritme en telkens om 5 uur op gestaan (nadeel, je ligt er dan ook om 9 uur al in).
Bijna elke dag is er onweer geweest, het voordeel: eerder stoppen met werken. Het nadeel tot de storm als een malle door werken. Op mijn vraag hoe een normale dag er dan uit ziet kreeg ik het niet geheel bevredigend antwoord: dat bestaat niet :( Er is altijd wel wat: mensen die plotseling hun paard komen bekijken en zeggen dat de staart wit is als hij gewassen is… pffff. Mensen die een rij les hebben, bouwvakkers die een raam komen plaatsen en je kamer op z’n kop zetten. Wel gezellig en leuk zoveel mensen te zien :D
Nou nu even genoeg informatie. De verhalen over hengsten die over je heen willen lopen, buurmannen die hun vinger verloren zijn door een paard, rondrennende kangoeroes, op hol geslagen hond door het onweer, maf paard waar ik op mag rijden, paard die aan zn voorbenen vast gebonden zit en als een mafketel door de wei springt omdat hij altijd maar weg rent, op de hooibalen internetten, etc…. komen later wel ;)
John en Angie wonen op een terrein van zo’n 3 a 4 hectare (zal de exacte cijfers een keer vragen :P) ze hebben hier een grote rijbak (arena) aangelegd, een paar stallen en met name veel weides. Het is hier het hele jaar door een redelijke temperatuur en de paarden staan dan ook doorgaans buiten, met in de zomer een vliegendeken en in de winter een ‘winterdeken’ (fleece deken). Er lopen hier zo’n 25 paarden, waarvan er 5 van John en Angie zelf zijn, de rest is hier gebracht door eigenaren om te worden ingereden (breakers) of om naar een hoger niveau te worden gereden. De breakers weten doorgaans nog bijna niets en hebben soms zelfs nog nooit een zadel opgehad. Angie doet over het algemeen het ‘grondwerk’ en kijkt bij elk nieuw paard hoeveel deze al weet en leert hem de basis van gehoorzaamheid/regels. Over het algemeen is dat ‘ik ben de baas en jij niet’ ;) Het klinkt als iets heel logisch en simpel, maar omdat het vaak erg goede paarden zijn hebben ze niet alleen merries en ruinen hier, maar ook hengsten om zowel wedstrijden mee te kunnen rijden als mee te kunnen fokken. En een eigenwijze merrie is één, een eigenwijze hengst is gevaarlijk als hij nog niets weet. Dit levert dan ook leuke taferelen op :P
Over het algemeen rijden John en Angie alleen maar western, in de categorie reining. Details begin ik ook pas net te leren dus ik adviseer om google te raadplegen :P het komt er in de basis op neer dat de paarden geleerd wordt om met de minimale hulpen (benen, de zit van de ruiter en teugels) te luisteren en opdrachten uit te voeren. Zowel John als Angie doen mee aan competities en trainen de paarden om op dat niveau te komen. In western rijden wordt er vaak gebruik gemaakt van de ‘quater horse’ dit zijn kleine paarden (pony hoogte dus) die heel wendbaar, sterk en snel zijn. Dit is noodzakelijk voor de opdrachten die ze tijdens een wedstrijd moeten doen. Angie heeft ook lang ‘Engels’ dressuur gereden (wat we in Nederland het meeste zien.. Ankie van Grunsven zeg maar) en rijdt momenteel één paard Engels, omdat de eigenaren het ‘wel leuk leek om het paard eens wat anders te laten doen’.
Kortom.. John en Angie doen hoofdzakelijk wat de eigenaren willen. Ze trainen de paarden naar een hoger niveau, geven les of een ‘clinic’ waarin ze uitleg geven hoe de eigenaar zelf met de paarden om moet gaan en ze doen mee aan wedstrijden op hun eigen of op andermans paard.
Dat in het kort over de stallen. :P Nu mijn werk…
Deze week ingewerkt en mijn vocabulaire is significant uitgebreid… met name met paard gerelateerde termen :) Jana heeft me de hele week alles uitgelegd en me aan het werk gezet. ’s Ochtends om 05:00 uur opstaan, eten en aan de bak… paarden halen met de quad. Dat was waarschijnlijk de grootste bijzonderheid voor mij: een paard dat op z’n dooie gemakje achter een quad aan draaft. Voor 06:30 staan er 6 paarden klaar om gereden te worden en kunnen Jana en ik aan het voeren gaan. Niet gewoon hooi, maar elk paard heeft z’n eigen hard voer… oef. Gelukkig is er een platte grond, hebben de paarden een wei met een nummer en staat hun naam op hun voerbak/deken/vliegmasker/etc. Ondanks al die handige truckjes weet ik niet meer welk paard wie is tegen de tijd dat ze met zadel en al beneden staan, omdat ze in de wei een deken op hebben en er zonder deken in eens allemaal het zelfde uit ziet (bruin, zwart of wit… nou ja was het maar zo simpel ook in kleuren is er nog onderscheid natuurlijk :P). Kortom, deze week heel hard aan t werk gegaan. Gelukkig de tweede dag gelijk al gewend aan het ritme en telkens om 5 uur op gestaan (nadeel, je ligt er dan ook om 9 uur al in).
Bijna elke dag is er onweer geweest, het voordeel: eerder stoppen met werken. Het nadeel tot de storm als een malle door werken. Op mijn vraag hoe een normale dag er dan uit ziet kreeg ik het niet geheel bevredigend antwoord: dat bestaat niet :( Er is altijd wel wat: mensen die plotseling hun paard komen bekijken en zeggen dat de staart wit is als hij gewassen is… pffff. Mensen die een rij les hebben, bouwvakkers die een raam komen plaatsen en je kamer op z’n kop zetten. Wel gezellig en leuk zoveel mensen te zien :D
Nou nu even genoeg informatie. De verhalen over hengsten die over je heen willen lopen, buurmannen die hun vinger verloren zijn door een paard, rondrennende kangoeroes, op hol geslagen hond door het onweer, maf paard waar ik op mag rijden, paard die aan zn voorbenen vast gebonden zit en als een mafketel door de wei springt omdat hij altijd maar weg rent, op de hooibalen internetten, etc…. komen later wel ;)
-
14 December 2014 - 06:56
Els:
Wat een ervaringen, maar wel echt iets voor jou. Ik zie nu al uit naar de volgende verhalen.
Groetjes van ons uit het verre Waddinxveen.xxx
-
15 December 2014 - 04:17
Corien Reijm:
Hoi Marieke,
Vanuit Sunshine State FL hartelijke groeten.
We genieten van je ver halen en wensen je veel plezier en success in Down Under. -
18 December 2014 - 23:55
Dré:
Marieke, dappere wereldreizigster:
ik ben natuurlijk weer heel laks met reageren enzo.
MAAR: wat moet jij het als paardenliefhebster ENORM naar je zin hebben!!!!
wat ik zo lees is helemaal te gek; alleen maar diertjes en Aussies om je heen om je zorgen over te maken.
als je maar wel uit kijkt met die hengsten (dieren en/of Aussies O:))
ik lees tussen de regels door dat het een enorme culture shock is maar ook dat je dat met je geweldige persoonlijkheid heel goed kan absorberen, verwerken en er een enorm positieve draai aan geeft.
GENIET er van!!!!!!!
met plaatsvervangend plezier,
Dré -
08 Januari 2015 - 15:32
Corien Reijm:
hoi Marieke,
Ik loop af en toe wel erg achter maar blijf schrijven want je verhalen zijn erg leuk om te lezen. Geeft ons een glimps van een totaal ander leven aan de andere kant van de wereld. Love it! Vind het gezellig dat je zo je dromen steeds waar maakt, geniet ervan! -
08 Januari 2015 - 18:56
Bert En Nelie:
Wauw Marieke, wat zie je veel en wat een mooie foto's op facebook.
Genieten daar van de zomer, wij hebben allleen regen gehad vandaag:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
